Welcome to my garden: haal de wereld binnen in jouw stadstuintje
Op vakantie gaan, daar heb je geen auto of vliegtuig voor nodig. Het kan ook trager: met de fiets of te voet. Ver of dichtbij. Het kan zelfs in de eigen tuin. Méér nog: je kan daar ook andere reizigers ontmoeten. Veel minder vermoeiend, geen gesleur met valiezen. In plaats van zelf op reis te trekken, verwelkom je andere mensen die te voet of met de fiets op doortocht zijn. Want het is ook tof in mijnen hof! Het platform 'Welcome to my garden' helpt trage reizigers aan een overnachtingsplaatsje. Ook in Brusselse stadstuintjes.
Jettenaar Dries Van Ransbeeck is een wereldreiziger. In 2019 trok hij samen met z’n vriendin Manon op de fiets van Brussel naar Tokyo.
“Gedurende 11 maanden reisden we door 21 landen, en genoten we van de gastvrijheid van talloze geweldige mensen die we op onze route tegenkwamen. Als we één ding geleerd hebben de afgelopen jaren is het wel dit: het is tijd om te vertragen. Dit geldt voor het leven in het algemeen, maar zeker ook voor reizen. Hoe sneller we reizen, hoe minder we meemaken.”
“Fast travel (snel reizen, nvdr) zorgt bovendien voor een hoop CO2-uitstoot. Het is een vorm van toerisme die mensen niet verbindt met hun omgeving. Vaak verstoort het lokale gemeenschappen én de natuur. De oplossing? Slow travel! Te voet, met de fiets, eventueel in combinatie met openbaar vervoer. Sommigen gaan zelfs met een ezel op stap of trekken rond met een kayak via riviertjes en kanalen.”
“Eenmaal terug in België vroegen we ons af hoe we slow travel (traag reizen) eenvoudiger en leuker konden maken in ons eigen land.”
En dan kwam de corona-lockdown eraan… Plots ging alles dicht. Op een regenachtige zondagnamiddag in 2020 zette Dries de eerste versie van Welcome To My Garden in elkaar. Trage reizigers een veilige kampeerplek voor de nacht aanbieden, dat was de uitdaging. Niet op een gewone camping, maar gewoon bij mensen in de tuin. Het is in een notendop waarvoor je terecht kan op het platform van Welcome To My Garden (WTMG)
“De eerste tuin waar je kon kamperen, was die van mijn ouders”, lacht Dries. “Het idee was heel simpel: we wilden dat mensen daar één nacht hun tent konden opzetten, om de dag daarna weer verder te trekken. We hoopten op 30 tuinen, maar dankzij social media hadden we twee uur later al 50 hosts (nvdr: gastheren). En na twee weken stond de teller al op 500. Zo is de bal beginnen rollen.”
De geborgenheid van een tuin
Het succesverhaal is anno 2025 nog lang niet ten einde en deinde intussen ook al uit naar andere landen. Inzoverre dat er nu al 7.000 mensen hun tuin openstellen voor occasionele reizigers met een tentje, waarvan ook zo’n 1.000 tuinen in Frankrijk. Er duiken stilaan tuinen op in heel West-Europa waar fietsers of wandelaars welkom zijn. Auto’s niet, die passen niet bij traag reizen.
“Tegelijk maakt die trage manier van reizen je ook best kwetsbaar. Vaak weet je op voorhand niet waar de dag je heen zal voeren. Op ons digitaal platform kunnen trage reizigers een veilige plek zoeken om de nacht door te brengen. Aan hen om dan de host (de gastheer/-dame) te contacteren. Het vertrouwen onderling is heel belangrijk. En de host krijgt altijd het laatste woord. Aan haar of hem om te beslissen of het kan.”
Ook voor de hosts zijn de voordelen groot: zij leren op een laagdrempelige manier nieuwe mensen kennen, zonder dat ze daarbij hun huis moeten verlaten.
“Toegegeven, dat sociale aspect hadden we een beetje onderschat”, geeft Dries toe. “Maar onze hosts zijn misschien wel de meest geëngageerde leden van de community. Weet je dat mensen ons constant vragen hoe ze meer volk in hun tuin kunnen krijgen?”
“Zo is er bijvoorbeeld Guido uit Hoeilaart. Die was zo enthousiast over z’n ontmoetingen met reizigers dat hij z’n vrienden en familie warm maakte. Zodat we nu al 10 deelnemende tuinen in Hoeilaart hebben. Waardoor… Guido zelf nauwelijks nog mensen over de vloer (lees: gazon) krijgt en ons vraagt om meer mensen te sturen. Maar zo werkt het natuurlijk niet.”
Welcome To My Garden is innovatief en valt in de smaak. Niet toevallig kregen de initiatiefnemers in 2024 de publieksprijs van ‘Radicale Vernieuwers’, een campagne van de Sociale InnovatieFabriek en Cera, in samenwerking met VLAIO en heel wat andere partners. Het zorgt voor een extra-boost.
Sinds de oprichting tijdens de Covid-periode werden al zo’n 100.000 overnachtingsverzoeken verstuurd via het online platform, en dat wordt steeds professioneler aangestuurd. Het netwerk van tuinen breidt uit en dit jaar hoopt men op nog meer trage reizigers.
Jong & oud vinden mekaar
De hosts zijn mensen die iets willen doen voor iemand anders. Iets kleins maar betekenisvol. En de reizigers brengen verhalen mee, willen die vaak ook delen. Vaak, niet altijd: iedereen blijft vrij om al dan niet de stilte of een babbel op te zoeken. Maar ze brengen hoedanook het vakantiegevoel mee.
Ook heel wat ouderen sluiten zich aan bij Welcome To My Garden. Jong & oud, ze vinden elkaar.
“Een student uit Gent die in een tuin van een 80-er van La Louvière aanbelandt: het zorgt gegarandeerd voor een merkwaardige ontmoeting”, glimlacht Dries. “Maar even goed zijn er buitenlandse trekkers die Brugge bezoeken en in de tuin van een Woonzorgcentrum een tentje opslaan. Héérlijk toch? Het brengt verschillende werelden wat dichter bij mekaar, zorgt voor verwondering. Er komen schitterende contacten tot stand. Mensen raken geboeid in elkaar. Ook dat is een stad ontdekken.”
Welcome to my Woonzorgcentrum
Het zijn ervaringen die mensen extra veerkracht en levensprikkels bezorgen. In Woonzorgcentrum Westervier in Brugge merkten ze dat ook.
Toen de eerste reizigers er neerstreken, was het wederzijds enthousiasme groot. Het kwam tot een uitwisseling die geweldig was om zien. Plots bleek een dementerende bewoner vlot Spaans te praten. Niemand die dat al had gehoord. Hij herleefde bij een Spaanse gast die al 3 maanden op tocht was van Malaga naar Engeland.
Josefien Verhelst van WZC Westervier op antenne bij Radio 2 (VRT): "Onze bewoners bewonderen de trage reizigers en brengen graag tijd met hen door. Ze zijn erg nieuwsgierig naar de plekken waar ze zijn geweest, want hun verhalen herinneren hen aan de reizen die ze vroeger zelf ondernamen. Ook eens een andere taal spreken, is fantastisch voor hen."
Achter elke tuin steekt een ziel
“Eigenlijk zijn we met WTMG gestart om een probleem voor trage reizigers op te lossen: hen helpen aan een veilige overnachtingsmogelijkheid. Wild kamperen is immers verboden en campings zijn in vele regio’s schaars”, legt Dries Van Ransbeeck uit.
“Dan is het dankbaar om in iemands tuin terecht te kunnen. Al snel merkten we dus dat zo’n formule positief in de twee richtingen werkt. Het is ook isolement-doorbrekend. Zeker voor mensen die wat minder mobiel zijn: ze halen de wereld binnen, ieder met een eigen verhaal. En voor de reiziger is het fijn om lokaal contact te hebben.”
“Vergeet ook niet: achter elke tuin, steekt een ziel. Of het nu om een kasteeltuin gaat, of om een verrassend groen stadstuintje: het maakt niet uit.”
Welcome To My Garden,
hoe werkt het?
Lidgeld enkel voor reizigers
Welcome To My Garden (welkom in mijn tuin) is een digitaal platform. Om toe te treden, moet je lid worden. Dat zorgt ook voor een zekere veiligheid en privacy. Enkel wie aangesloten is, krijgt de adressen van de tuinen en de contactgegevens te zien.
Reizigers betalen jaarlijks 36 of 60 euro lidgeld. Daarmee wordt het digitaal platform onderhouden en verder ontwikkeld. De overnachtingen zijn gratis, het hele jaar door.
Hosts (gastheer/-dame-) betalen uiteraard geen lidgeld. Want zij dragen al bij door hun tuin gratis ter beschikking te stellen. Tenzij ze natuurlijk zelf ook in andere tuinen willen overnachten, dan worden ze wel betalend lid.
Een tuin registreren
Wil je het graag eens uitproberen? Dan dien je eerst een account aan te maken via www.welcometomygarden.org Registreer vervolgens jouw tuin. Je kan er ook eventuele faciliteiten op vermelden (Is er een WC toegankelijk? Stromend water? Hoe groot is je tuin? Toegankelijkheid? En voeg graag een foto toe. En natuurlijk jouw contactgegevens: een mailadres en/of een telefoonnummer.
Een tuin hoeft niet noodzakelijk groot te zijn. Een stadstuintje met een toffe hoek onder een boom of een gazonnetje van een paar vierkante meter volstaat al. Er is gewoon plaats nodig voor een tent. En liefst ook voor wat gezelligheid.
Als er heel wat andere tuinen in dezelfde regio beschikbaar zijn, zoekt een reiziger naar wat hem of haar op dat moment het tofste lijkt.
Reiziger meldt zich aan
Een fietser of stapper weet meestal waar hij (of zij) de volgende dag hoopt aan te komen. In functie daarvan gaat die op zoek naar een overnachtingsplaats. Hij/zij dient zich via het onlineplatform aan te melden. De host krijgt dus (meestal een dag vooraf of ‘s ochtends) een mail en/of een mobiele melding op de smartphone.
De tuineigenaar kan op dat moment beslissen: ‘okee kom maar af’ of ‘sorry, maar het past niet’. En er kunnen concrete vragen gesteld en afspraken gemaakt.
Sommige mensen reizen alleen, anderen met twee of bijvoorbeeld met een gezinnetje.
48 uur
Normaal gezien gaat het telkens om een kort verblijf van 1 of 2 nachten (dus maximum 48 uur). Wie toch wat langer wil blijven, bijvoorbeeld om een extra rustdag in te voeren of een stad te bezoeken, kan dat enkel na overleg met de host. Hij of zij beslist.
Accommodatie
Een WC is uiteraard handig (al zijn er ook WTMG-tuinen zonder) en verder is ook een waterkraantje een aangenaam surplus. Barbecuestel, kookhoekje, douche of andere faciliteiten? NIKS moet. Al kan het natuurlijk een troef zijn om reizigers naar jouw tuin te loodsen.
Niet alle tuinen zijn even makkelijk toegankelijk. Is er een zijingang of poortje? Of moeten eventuele reizigers eerst door een gang in huis? Aan de gastvrouw/man om te bekijken waar zij/hij zich goed bij voelt. Wederzijds vertrouwen is belangrijk.
Occasioneel
In Corona-tijden was de formule meteen populair. Veel andere overnachtingsmogelijkheden waren er niet. Nu wel, al bestaat er in Brussel geen camping meer.
Verwacht je dus zeker niet aan een stormloop: wellicht zullen er slechts occasioneel trage reizigers zich aanmelden. In Brussel zijn er een 50-tal tuinen die meedoen aan Welcome To My Garden. Dat mogen er nog altijd meer zijn: hoe meer verspreid, hoe interessanter het netwerk. Maar hoe minder trage reizigers per tuin.
Zelf met vakantie?
Wie meedoet, moet uiteraard NIET altijd beschikbaar zijn. Verre van zelfs. Trek je zelf met vakantie of wil je bijvoorbeeld alleen in juni of juli je tuin beschikbaar stellen? Dat kan perfect. Je kan je tuin immers altijd tijdelijk van het platform halen.
Taal
Vakantiegangers kunnen mensen zijn die 20km verderop wonen en Brussel op een trage manier willen verkennen. Maar het kunnen ook reizigers zijn die al 2.000km in de benen hebben. En die dus mogelijk een andere taal spreken. Maar welke taal ze ook spreken: het vormt zelden een struikelblok. Wie traag reist, heeft geduld. En gebruikt waar nodig handen en voeten. Communicatie is er altijd. Ook ogen kunnen spreken.
Simonne Breynaert:
“Het werkt aanstekelijk!”
In Brussel zijn er intussen een 50-tal mensen die hun tuin open stellen voor occassionele passanten.
Simonne Breynaert (70j) uit Ganshoren is er één van. Zij sprong al heel snel op de kar.
“In Covid-tijd kwamen er met regelmaat mensen in m’n klein stadstuintje kamperen, nu nog maar heel af en toe. Maar dat ligt ook wel een beetje aan mij. Ik ben geen computermens, raadpleeg maar nu en dan eens m’n mails. Ik heb ook een smartphone, maar hoor die niet altijd bellen. Soms zie ik ’s avonds dat er een oproep is binnengelopen. Ik bel dan wel terug, maar meestal hebben de mensen tegen dan wel al een andere oplossing gevonden.”
“Ik heb hier in Ganshoren nog 20 jaar een buurtwinkeltje gehad. Daar zat ik dus lange tijd aan vast. Nu geniet ik van m’n herwonnen vrijheid. Daar sta ik op. Maar dat kan ook binnen Welcome to my Garden. Wil ik een week gaan fietsen langs de Maas, dan doe ik dat. Ik ben aan niemand iets verplicht.”
“Sinds ik me aansloot bij WTMG heb ik zelf immers ook de smaak te pakken gekregen. Jawel, het werkt aanstekelijk. Ik trek nu ook rond: meestal met de fiets de trein op en vandaar verder met een tentje. Heerlijk. Twee jaar terug ben ik helemaal naar Santiago (de Compostella) gefietst. Van 10 juli tot eind augustus. Soms staken wandelaars me weer voorbij en vice versa: geen probleem, ieder volgt z’n eigen tempo.”
“Ik blijf actief, maar ik merk toch wel dat de energie afneemt. Daar heb ik het soms lastig mee: sneller moe, kleine pijntjes die de kop op steken… Had ik het geweten, ik was vroeger met pensioen gegaan. Fietsen, wandelen: ik blijf ervan genieten. En tussendoor blijven mensen welkom in mijn tuintje. Wie wil, krijgt van mij zelfs een thermos koffie ’s ochtends. Doe ik met veel plezier.”
“En als ik later niet meer uit m’n kot geraak, dan komen er zo nog altijd mensen naar mij toe. Daar wint iedereen bij, toch?”
Meer info: www.welcometomygarden.org
